Blog: “Corona Diary”

I have a number of canvases of which I don’t know yet what they should be. So I’m going to see if I can continue with that today, if I can discover what the painting has in store for me. This canvas, for example, contains very beautiful, golden details. But what it should be exactly, that is still a surprise!

Being creative gives me a feeling of boundlessness and limitlessness. Life is constantly searching for answers, looking for my limits. Trying to fit me in the right ‘box’. 

I love this moment

Nothing is fixed yet. The painting can still go in any direction. I’m going to start and see where the paint will take me. My emotions do the rest. I use the previously applied colors and surfaces as inspiration, but they are not a limitation. After all, a new color or new surface is applied in no time. Keep reading to see what this painting will become.

I don’t want to fit in the right ‘box’, I want to be free. And I want you to be free with me through my paintings.

It is wonderful to paint from a feeling, even if this feeling isn’t a happy feeling. During the spring corona lockdown, I kept a diary. Before I started painting, I read a number of passages in my diary. The feeling of that strange, uncertain period therefore forms the basis for this painting.

Do you know what I love about painting?

If something doesn’t feel right, I just paint over it. And if necessary, I do it again, and again, and again. Just as many times as needed. 

I adjusted the field division in the background. It no longer suited the form the painting was beginning to take.

The paint is ready. Now I have to incorporate a copper and golden glow in which thoughts, feelings, insecurities and reflections float around from during the corona lockdown. Keep following me to see the final result.

I will tell which diary excerpts I was writing in the painting:

“Did some shopping this morning. I was lucky. Everything except toilet paper was in stock. So I was able to get everything we need to avoid having to go out for the next few days.

By “outside” I mean on the street and to the shops. Fortunately, we have a garden. In recent weeks we have had nothing but wonderful spring weather. The trampoline is a godsend for the children. They can discharge a bit and get much-needed exercise. We also use the trampoline regularly ourselves.

The first week we went for a daily walk with the children. During the week we became more cautious and now I am the only one in the family who still goes out. Usually to the bakery, butcher and supermarket. […]

When the first restrictions were announced on Thursday evening, March 12, it was a madhouse in the shops the next morning. People started hoarding. Antibacterial soap and hand gel sold out by 9am in the morning. Then there was a run on the toilet paper and on the long shelf life products. Empty shelves in the stores. I had never experienced that before. But now it happens regularly despite the shelves being replenished regularly.

I am glad that we had already filled the pantry in mid-February. After the images of the empty Italian supermarkets on the news, we did a lot of shopping. Our thought was that we should be able to feed ourselves for at least a few weeks in case someone in our family gets sick. Now I’m glad we filled the cupboard and the freezer. When the virus is at its peak, some products may no longer be available. […]

Although some products are sometimes sold out, we shouldn’t complain here in the Netherlands. Even without fresh products, I always come home with full shopping bags. No, think of those people in the refugee camps … poor wretches. If one gets sick, they all get it. If only Europe had sheltered the refugees throughout Europe before corona came along. No doubt that would have saved many future victims.”

(Fragments from my corona diary, Wednesday March 25, 2020)

“[…] In the US, the coronavirus is very bad. Action was taken much too late. And incorrect tests were used in the beginning because they wanted to work with their own tests. President Trump called the seriousness of the “Chinese” virus fake news at the outset. China angered at accusations that it was “their” virus and several states did not take the virus seriously, allowing it to spread widely.

In Europe there is a fight about the European emergency fund. The northern countries are disappointed that they have to pay for the fact that the southern countries have not saved money for difficult times. It’s all politics. In the end the southern countries will receive money because we have to help each other. […]

All in all, it is a strange situation. Europe is divided, the US is antagonizing the rest of the world, while China and Russia are doing their utmost to help other countries. They strengthen their world power in the process. Who knows, this period may be a crucial point in the shift of world powers. Time will tell…”

(Fragments from my corona diary, Sunday March 29, 2020)

“Today it is lovely summer weather. 20 degrees Celsius! Unbelievable. At the end of the afternoon we cycled a bit. Until just behind the forest. There we went for a walk. It was not easy to find a route where there were not too many people. It is unbelievable: while the streets in the cities are completely deserted, the path is crowded in the woods. […]

It is strange how quickly everything gets used. I try not to check the numbers on the victims too often. And we mainly watch the news that is meant for youth. That is less intense. As a result, it all starts to feel a bit unreal. The need seems less. Of course, this is because the whole corona thing is a far-from-my-bed show. Let’s hope it stays that way.

Only when shopping I am confronted with reality: waiting in line for a long time before you can enter the store. Hands and shopping carts are disinfected. People walk around each other, and it is very quiet on the street. […]”

(Fragments from my corona diary, Sunday April 5, 2020)

I hope you enjoyed this voyage of discovery

This painting is ready to be sold. Click here to visit the shop. All texts in the painting are written in Dutch, not in English.

Follow me on instagram: @EliseEekhoutArt

Ik heb een aantal doeken waarvan ik nog niet weet wat het moet gaan worden. Dus ik ga kijken of ik daar vandaag mee verder kan, of ik kan ontdekken wat het schilderij voor mij in petto heeft. Dit doek bijvoorbeeld, daar zitten hele mooie, prachtige gouden details in. Maar wat het precies moet gaan worden, dat is nog een verassing!

Creatief bezig zijn geeft me een gevoel van grenzeloosheid en vrijheid. Het leven is constant op zoek naar antwoorden, op zoek naar mijn grenzen. Probeert me in het juiste ‘hokje’ te passen. 

Ik hou van dit moment

Er ligt nog niets vast. Het schilderij kan nog alle kanten uit. Ik ga beginnen en kijk waar de verf me zal brengen. Mijn gevoel doet de rest. De eerder aangebrachte kleuren en vlakken gebruik ik als inspiratie maar zijn geen beperking. Een nieuwe kleur of nieuw vlak is immers zo aangebracht. Blijf lezen om erachter te komen wat dit schilderij zal worden.

Ik wil niet in een ‘hokje’ passen, ik wil vrij zijn! En ik wil dat jij vrij bent samen met mij dankzij mijn schilderijen.

Het is heerlijk om te schilderen vanuit een gevoel, ook als dit gevoel geen blij gevoel is. Tijdens de corona-lockdown in de lente heb ik een dagboek bijgehouden. Voor ik begon te schilderen heb ik een aantal passages in mijn dagboek teruggelezen. Het gevoel van die vreemde, onzekere periode vormt daardoor de basis voor dit schilderij. 

Weet je wat ik zo fijn vind aan schilderen?

Als iets niet klopt, dan schilder ik er gewoon overheen. En indien nodig nog een keer, en nog een keer, en nog een keer. Net zolang tot het wel klopt. 

Ik heb de vlakverdeling in de achtergrond aangepast. Het paste niet langer bij de vorm die het schilderij begon aan te nemen. 

De verf zit erop. Nu moet er nog een koperen en gouden gloed in verwerkt worden waarin gedachten, gevoelens, onzekerheden en overpeinzingen rondzweven van tijdens de corona-lockdown. Blijf me volgen om het eindresultaat te zien.

Ik zal je vertellen welke dagboekfragmenten ik in het schilderij heb geschreven:

“Vanochtend boodschappen gedaan. Ik had geluk. Behalve wc-papier was alles op voorraad. Dus ik heb alles kunnen halen wat we nodig hebben om de komende paar dagen niet naar buiten te hoeven. 

Met ‘naar buiten’ bedoel ik de straat op en naar de winkels. Gelukkig hebben we een tuin. De afgelopen weken hebben we alleen maar heerlijk lenteweer gehad. Voor de kinderen is de trampoline een uitkomst. Dan kunnen ze een beetje ontladen en krijgen ze de broodnodige beweging. We staan zelf ook regelmatig op de trampoline.

De eerste week gingen we nog dagelijks wandelen met de kinderen. In de loop van de week zijn we voorzichtiger geworden en inmiddels ben ik de enige van het gezin die er nog op uit gaat. Meestal naar de bakker, slager en de supermarkt. […]

Toen donderdagavond 12 maart de eerste maatregelen werden aangekondigd was het de ochtend daarna een gekkenhuis in de winkels. Mensen gingen hamsteren. Antibacteriële zeep en handgel waren ‘s ochtends om 9.00 uur al uitverkocht. Daarna ontstond er een run op het toiletpapier en op de lang houdbare producten. Lege schappen in de winkels. Dat had ik nog nooit meegemaakt. Maar nu gebeurt het regelmatig ondanks dat de schappen regelmatig worden aangevuld.

Ik ben blij dat wij half februari de voorraadkast al hadden gevuld. Na de beelden van de lege Italiaanse supermarkten op het journaal, hebben we flink boodschappen gedaan. Onze gedachte was dat we het in ieder geval een paar weken uit moeten kunnen zingen in het geval iemand in ons gezin ziek word. Nu ben ik maar wat blij dat we de kast en de vriezer gevuld hebben. Als het virus straks op zijn hoogtepunt is, zijn sommige producten misschien niet meer te krijgen. […]

Hoewel sommige producten soms op zijn, hebben we het eigenlijk heel erg goed hier in Nederland. Zelfs zonder versproducten kom ik iedere keer thuis met volle boodschappentassen. Nee, dan die mensen in de vluchtelingenkampen… arme stakkers. Als er een ziek wordt, dan worden ze het allemaal. Had Europa de vluchtelingen nu maar verdeeld voordat corona langskwam. Dat zou ongetwijfeld veel toekomstige slachtoffers gescheeld hebben.“

(Fragmenten uit mijn corona-dagboek, woensdag 25 maart 2020)

“[…] In de VS is het coronavirus heel erg. Er is veel te laat ingegrepen en in het begin werd gewerkt met foutieve testen omdat men per se met eigen testen wilde werken. President Trump noemde de ernst van het ‘Chinese’ virus in het begin fakenews. China kwaad vanwege de beschuldiging dat het ‘hun’ virus zou zijn en in diverse staten werd het virus niet serieus genomen waardoor het de kans had zich wijd te verspreiden.

In Europa is er ruzie over het Europees noodfonds. De noordelijke landen balen ervan dat ze opdraaien voor het feit dat de zuidelijke landen niet gespaard hebben voor moeilijke tijden. Het is allemaal politiek. Uiteindelijk zullen de noordelijke landen gewoon geld krijgen want we moeten elkaar helpen. […]

Al met al is het een rare situatie. Europa is verdeeld, de VS jaagt de rest van de wereld tegen zich in het harnas terwijl China en Rusland hun uiterste best doen om hulp te bieden aan andere landen. Zij versterken al doende hun wereldmacht. Wie weet is deze periode een cruciaal punt bij het verschuiven van de wereldmachten. De tijd zal het leren…“

(Fragmenten uit mijn corona-dagboek, zondag 29 maart 2020)

“Het is vandaag heerlijk zomers weer. 20 graden! Ongelofelijk. Eind van de middag hebben we een stuk gefietst. Tot vlak achter het bos. Daar zijn we gaan wandelen. Het viel nog niet mee om een route te vinden waar niet te veel mensen waren. Het is ongelofelijk: terwijl de straten in de steden compleet verlaten zijn is het in het bos dringen op het pad. […]

Het is raar hoe snel alles went. Ik probeer niet te vaak de cijfers over de slachtoffers te bekijken. En we kijken vooral het jeugdjournaal. Dat is wat minder heftig. Daardoor begint het allemaal wat onwerkelijk te voelen. De noodzaak lijkt minder. Uiteraard komt dit doordat het hele corona-gebeuren een ver-van-mijn-bed-show is. Laten we hopen dat dat zo blijft.

Alleen bij het boodschappen doen word ik geconfronteerd met de realiteit: in de rij met grote afstand voordat je de winkel in mag. Handen en winkelwagentjes worden ontsmet. Mensen lopen met een grote boog om elkaar heen en het is erg rustig op straat. […]“

(Fragmenten uit mijn corona-dagboek, zondag 5 april 2020)

Ik hoop dat je hebt genoten van deze ontdekkingsreis

Dit schilderij is klaar om verkocht te worden. Klik hier om naar de shop te gaan. Alle teksten in het schilderij zijn in het Nederlands geschreven.

Volg me op instagram: @EliseEekhoutart