Buried Land 02 | Solleveld

Description

Inspiration

(Scroll for Dutch)

Rowing souls of the dead to Britain: the ferryman of Solleveld

In 2004, a unique discovery was made at the early-medieval grave field of Solleveld, just south of the city of The Hague: a boat grave. Exactly two hundred kilometers, perfectly east, across the North Sea, of the legendary boat burial of Sutton Hoo. A not to be underestimated list. The nation’s self-esteem went through the roof. Moreover, it reminds us of the almost 1,500-years-old account of Procopius, in which this Greek historian describes how the men of this same region ferried souls of the dead to Britain. Have they, in fact, found one of those ferrymen?

Around the year 545, historian Procopius of Caesarea reports how souls of the dead are being rowed to the island Britta‘Britain’. It are the men who carry out this macabre job. The coast where these men live, is one dotted with many small settlements, where people fish, till the soil, and are involved in sea trade. According to Procopius, this land is under jurisdiction of the Franks, but the people do not have to pay tribute. Instead, they are tasked with the rewarding activity of dragging souls.

Procopius’ description fits very well the lower coastal regions of the Netherlands in the sixth century. Not only because of the geographical location and the economic combination of agriculture and sea trade. Also because it is descried as an area under the sphere of influence of the Franks.

The course of business for ferrying the dead was as follows: During the night, the men were awakened by a knock on their door, and by a indistinct voice calling them to do their service. Next, the men walked to the shore to find their boats prepared and ready to go. They rowed a full night and day to reach Britain. The boats were very heavy, and almost took in water. The men did not see any soul or person during the whole enterprise. The only thing they heard, was when they made landfall on the coast of Britain. A voice called out the names of the souls, mentioning their title and honour. The same happened with the souls of women who disembarked, but then their husband’s honour and position was named. After this, the men hastily rowed back across the sea, but now with a light boat, high on the water. The following night it was the turn of other men in the village to row souls to Britain.

As to why Britain ended up with all the dead souls, is not being told by Procopius. Of course, the whole story has many similarities with the Greek myth of the ferryman Charon, who ferried the dead across the River Styx. This river separated the world of the living with the world of the dead. Charon had to be paid an obol, a coin, otherwise no crossing was possible. Only, in the account of Procopius the work of Charon was divided over many men. And, the cunning Franks bought off the whole ferry fee as well, and made the Frisians do it without any payment.

Source: Frisiacoasttrail

The landscape of Solleveld and the legend inspired the artist to make this abstract painting. 

Inspiratie

Het roeien van de zielen van de doden naar Groot-Brittannië: de veerman van Solleveld

In 2004 werd een unieke vondst gedaan op het vroegmiddeleeuwse grafveld van Solleveld, even ten zuiden van de stad Den Haag: een bootgraf. Precies tweehonderd kilometer, perfect oostwaarts, over de Noordzee, van de legendarische bootbegrafenis van Sutton Hoo. Met deze unieke vondst sloot Nederland zich aan bij de scheepsbegraaflanden. Het herinnert ons aan het bijna 1500 jaar oude verslag van Procopius, waarin deze Griekse historicus beschrijft hoe de mannen uit dezelfde regio zielen van de doden naar Groot-Brittannië brachten. Hebben ze inderdaad een van die veermannen gevonden?

Rond het jaar 545, meldt historicus Procopius van Caesarea hoe zielen van de doden naar het eiland Britta ‘Groot-Brittannië’ worden geroeid. Het zijn de mannen die met Groot-Brittannië aan de andere kant van de zee wonen, die dit macabere werk uitvoeren. De kust waar deze mannen wonen, is er een bezaaid met vele kleine nederzettingen, waar mensen vissen, de grond bewerken en zich bezighouden met zeehandel. Volgens Procopius valt dit land onder de jurisdictie van de Franken, maar hoeft het volk geen schatting te betalen. In plaats daarvan zijn ze belast met de lonende activiteit van het slepen van zielen.

De beschrijving van Procopius past heel goed bij de lagere kuststreken van Nederland in de zesde eeuw. Niet alleen vanwege de geografische ligging en de economische combinatie van landbouw en zeehandel. Ook omdat het wordt omschreven als een gebied onder de invloedssfeer van de Franken.

De gang van zaken voor het vervoeren van de doden was als volgt: Gedurende de nacht werden de mannen gewekt door een klop op hun deur, en door een onduidelijke stem die hen opriep om hun dienst te bewijzen. Vervolgens liepen de mannen naar de kust om hun boten gereed en klaar voor vertrek te vinden. Ze roeiden een hele dag en nacht om Groot-Brittannië te bereiken. De boten waren erg zwaar en namen bijna water in. De mannen zagen tijdens de hele onderneming geen ziel of persoon. Het enige wat ze hoorden, was toen ze aan land kwamen aan de kust van Groot-Brittannië. Een stem riep de namen van de zielen en noemde hun titel en eer. Hetzelfde gebeurde met de zielen van vrouwen die van boord gingen, maar toen werd de eer en positie van hun man genoemd. Hierna roeiden de mannen haastig terug over de zee, maar nu met een lichte boot, hoog op het water. De volgende nacht was het de beurt aan andere mannen in het dorp om zielen naar Groot-Brittannië te roeien.

Waarom Groot-Brittannië eindigde met alle dode zielen, wordt niet verteld door Procopius. Natuurlijk heeft het hele verhaal veel overeenkomsten met de Griekse mythe van de veerman Charon, die de doden over de rivier de Styx bracht. Deze rivier scheidde de wereld van de levenden van de wereld van de doden. Charon moest een obol, een muntstuk worden betaald, anders was er geen oversteek mogelijk. Alleen, in het verslag van Procopius was het werk van Charon over veel mannen verdeeld. En de sluwe Franken kochten ook de hele veerbootprijs af en lieten de Friezen het doen zonder enige betaling.

Bron: Frisiacoasttrail

Het landschap van Solleveld en de legende inspireerden de kunstenaar tot het maken van dit abstracte schilderij.

Hits: 43