Blog: “It’s raining sunlight”

This time I want to tell you the story of a painting from my Rainlight series. During the first lockdown in the spring of 2020 I read the book ‘Furthermore’ by Tahereh Mafi. A wonderful book that captures the imagination from the first sentence.

Books and stories give me the freedom to live multiple lives

Especially during the corona lockdown in the spring of 2020, it was very important to be able to experience a feeling of freedom.

I find the combination of text and paintings very inspiring. Writers basically do the same thing as painters: create an alternative universe without borders. Tahereh Mafi is a master at this.

The story ‘Furthermore’ by Tahereh Mafi inspired me to process parts of the text with sheet metal in the forest. As with a real forest, the atmosphere and appearance of the artwork are strongly influenced by the incidence of (sun)light. I will quote part of the text that inspired me to create this painting:

“The sun was raining again. Soft, radiant rainlight fell from the sky, and each drop poked a neat hole in the season. […]

The winter had been steadfast and predictable, but now the holes were beginning to appear. Spring was already peeking through the cracks. The world was ready for change. […]

People were looking forward to spring, although that was of course no surprise. They just liked steady, predictable changes, like night turning into day, or rain turning into snow. They were less fond of night turning into cake, or rain turning into shoelaces. That would be nonsensical. While being sensible was incredibly important to these people, whose lives revolved around magic. […]

On the afternoon that our story begins, the little things in life were especially busy. The wind tore open the windows, rainlight pushed aside curtains, freshly cut grass tickled sockless feet. […]

Everything was bathed in an unearthly glow from the rainlight that hung all around her. She opened her mouth to taste it, but no matter how hard she tried, it didn’t work. Rainlight never touched the people because it was only made for the land.

Rainlight brought the magic into their world; it soaked the air and penetrated the ground; it grew plants and trees and gave shape and power to the explosion of colors in which they lived.”

(From “Furthermore” by Tahareh Mafi)

This work is part of the Corona stories series: Tranquil Cities; Longing to go Outside.

The painting is available. All texts in the painting are written in Dutch, not in English.

Follow me on intagram: @EliseEekhoutArt

Dit keer wil ik jullie het verhaal vertellen van een schilderij uit mijn Regenlicht-serie. Tijdens de eerste lockdown in de lente van 2020 las ik het boek ‘Verdermeer’ van Tahereh Mafi. Een prachtig boek dat vanaf de eerste zin tot de verbeelding spreekt.

Boeken en verhalen geven me de vrijheid om meerdere levens te leiden

Vooral tijdens de corona-lockdown in de lente van 2020 was het heel belangrijk om een gevoel van vrijheid te kunnen ervaren. 

Het combineren van tekst en schilderijen vind ik erg inspirerend. Schrijvers doen in principe hetzelfde als schilders: een alternatief universum creëren zonder grenzen. Tahereh Mafi is hier een meester in. 

Het verhaal ‘Verdermeer’ van Tahereh Mafi inspireerde me om met bladmetaal delen van de tekst te verwerken in het bos. De sfeer en uitstraling van het kunstwerk worden hierdoor, net als bij een echt bos, sterk beïnvloed door inval van het (zon)licht. Ik zal een gedeelte van de tekst citeren die mij inspireerde om dit schilderij te maken:

“De zon regende alweer. Zacht, stralend regenlicht viel uit de hemel, en elk druppeltje prikte een keurig gaatje in het jaargetij.  […]

De winter was bestendig en voorspelbaar geweest, maar inmiddels begonnen de gaten erin te vallen. De lente gluurde al door de scheurtjes. De wereld was klaar voor verandering. […]

De mensen keken uit naar het voorjaar, al was dat natuurlijk geen verassing. Ze hielden nu eenmaal van vaste, voorspelbare veranderingen, zoals de nacht die overgaat in de dag, of regen die verandert in sneeuw. Minder dol waren ze op nacht die overgaat in taart, of regen die verandert in schoenveters. Dat zou onzinnig zijn. Terwijl zinnig zijn ongelofelijk belangrijk was voor deze mensen, in wiens leven alles draaide om magie. […]

Op de middag dat ons verhaal begint, waren vooral de kleine dingen van het leven het drukst in de weer. De wind wrikte de ramen open, regenlicht schoof gordijntjes opzij, pas gemaaid gras kietelde sokloze voeten. […]

Alles baadde in een onaardse gloed door het regenlicht dat overal om haar heen hing. Ze deed haar mond open om het te proeven, maar hoe hard ze het ook probeerde, het lukte niet.  […]

Regenlicht raakte de mensen nooit, want het was alleen gemaakt voor het land. Regenlicht bracht de magie in hun wereld; het doordrenkte de lucht en drong door in de grond; het liet planten en bomen groeien en gaf vorm en kracht aan de explosie van kleuren waarin ze woonden.“

(uit ‘Verdermeer’ van Tahereh Mafi)

Dit werk is onderdeel van de serie Corona-stories: Verstilde Steden, Verlangen naar Buiten.

Het schilderij beschikbaar. Alle teksten in het schilderij zijn in het Nederlands geschreven.

Volg me op intagram: @EliseEekhoutArt