Blog: “Forests hot as fire…”

I asked my followers on Instagram and Facebook to vote for my painting that entered the contest ‘Painting of the Year’. A lot of my followers did do so, for which I am very grateful. But I never showed the painting properly. So, that is what I’m going to do now: I’m going to show you the painting and I’m going to tell you why I made this painting and what my inspiration was. 

Unfortunately I don’t have that many pictures of me working on this painting. I made this painting at the beginning of the corona time, in March 2020. I was not really active on social media at that time. So I didn’t take nearly as many pictures of the painting process as I do now. But I have searched my archive and the photos I have I will share with you.

“Where are forests hot as fire, wide as England, tall as a spire”

R.L. Stevenson

These lines of verse from R.L. Stevenson inspired Tonke Dragt to write “Towering and Mile Wide” and inspired me to make this painting. 

YOU CAN VISIT ALL KINDS OF WONDERFUL PLACES IN YOUR IMAGINATION

Most people lose the ability to fantasize without boundaries as they grow up. Their minds are used to all the limitations of the real world. It makes them forget dreams have no limitations. Especially during difficult times, it is very important to be able to use your imagination.

During the spring of 2020, an “intelligent lockdown” was applied in the Netherlands due to corona. The result was that the streets in the cities were completely deserted, while in nature you could walk over people.

With the help of our imaginations I visited the most beautiful woods and forests. Such as the forest of Tonke Dragt in the book “Towering and Mile Wide”. Her descriptions about astonishment and wonder about what nature has to offer, inspired me to use parts of the text in the forest with sheet metal. The atmosphere and appearance of the artwork are, as with a real forest, strongly influenced by the incidence of (sun) light.

The writer Tonke Dragt spent her childhood in Indonesia. When Tonke wrote the book “Towering and Mile Wide” more than 50 years ago, nothing was known about the planet Venus. You could fantasize everything about that planet. Like that the clouds of Venus were rain clouds and that forests were hidden beneath them on a planet that was inhabited by other life than we know.

SOME OF THE TEXT FRAGMENTS THAT I HAVE INCORPORATED INTO THE PAINTING:

Where are forests hot as fire, wide as England, tall as a spire…

Even this lovely landscape, partly tamed by human hands, had something alarming about it. The ever-changing clouds and ceaseless wind seemed to make it move. The light was never the same, the shades kept changing. […]

The forests! They burned out of the frayed gray clouds – red and orange, pink and gold… […] They waved, the trees; they beckoned. They put out branches like tentacles. They waved… […] He stared down at the moving woods. There were the glades – silvery gray and silent among the flickering treetops. […]

Beautiful, beautiful was this forest. If he had time to stay in one place awhile, he’d see everything grow. There was no plant that did not move … What kind of animals would live here? He had not seen and yet. Or yes … there … was that a flower or a butterfly? Be careful. He almost fell. The ground was soggy. […]

(from “Towering and Miles Wide” by Tonke Dragt)

I HOPE YOU ENJOYED THE FORESTS OF FIRE ON VENUS

See you at my next inspiration-blog!

Follow me on instagram: @EliseEekhoutArt

Ik vroeg mijn volgers op Instagram en facebook om te stemmen op mijn schilderij dat meedeed aan de wedstrijd ‘Painting of the Year’. Velen hebben dat gedaan, waarvoor ik zeer dankbaar ben. Maar ik heb het schilderij nooit goed laten zien op social media. Dus dat is wat ik nu ga doen: ik ga je het schilderij laten zien en ik ga je vertellen waarom ik dit schilderij heb gemaakt en wat mijn inspiratie was. 

Helaas heb ik niet zo heel veel foto’s van hoe ik aan dit schilderij werk. Ik heb dit schilderij gemaakt aan het begin van de corona-tijd, in maart 2020. Ik was toen nog niet echt actief op social media. Ik maakte dus lang niet zoveel foto’s van het schilderproces als ik inmiddels doe. Maar ik heb in mijn archief gezocht en de foto’s die ik heb zal ik met jullie delen.

“Waar wouden zijn als vuur zo heet, Torenhoog en mijlen breed…”

R.L. Stevenson

Deze versregels van R.L. Stevenson inspireerdenTonke Dragt om “Torenhoog en Mijlenbreed” te schrijven en inspireerden mij om dit schilderij te maken. 

JE KUNT IN JE FANTASIE ALLERLEI WONDERLIJKE PLAATSEN BEZOEKEN

De meeste mensen verliezen, naarmate ze ouder worden, het vermogen om zonder grenzen te fantaseren. Hun geest is gewend aan alle beperkingen van de echte wereld. Het zorgt ervoor dat ze vergeten dat dromen geen beperkingen hebben. Vooral tijdens moeilijke tijden, is het heel belangrijk om in staat te zijn je fantasie te gebruiken.

Tijdens de lente van 2020 gold in Nederland een ‘intelligente lockdown’ vanwege corona. Het resultaat was dat de straten in de steden er volkomen verlaten bij lagen terwijl je in de natuur over de mensen kon lopen.

Met behulp van onze fantasie bezocht ik de mooiste bossen en wouden. Zoals het bos van Tonke Dragt in het boek “Torenhoog en Mijlenbreed”. Haar beschrijvingen over de verbazing en verwondering over wat de natuur te bieden heeft, inspireerde me om met bladmetaal delen van de tekst te verwerken in het bos. De sfeer en uitstraling van het kunstwerk worden hierdoor, net als bij een echt bos, sterk beïnvloed door inval van het (zon)licht.

De schrijfster Tonke Dragt heeft haar jeugd doorgebracht in Indonesië. Toen Tonke het boek “Torenhoog en Mijlenbreed” schreef, meer dan 50 jaar geleden, was er nog niets bekend over de planeet Venus. Je kon alles fantaseren over die planeet. Zoals dat de wolken van venus regenwolken waren en dat daaronder wouden verborgen lagen op een planeet die bewoond werd door ander leven dan wij kennen. 

EEN AANTAL VAN DE TEKSTFRAGMENTEN DIE IK IN HET SCHILDRIJ HEB VERWERKT:

[…] Ze gloeiden op als vlammen, een vuur met rook van regenwolken. Hiervoor was hij op Venus gekomen… 

Waar wouden zijn, als vuur zo heet, torenhoog en mijlenbreed…

[…] Het waren geen vlammen, maar bomen. Ze waren wel heet – gloeiend warm en kletsnat -, de weelderige bossen die overal groeiden op deze planeet. […] ‘De Wouden van Venus’,’ zei Mick. ‘Ik heb er veel van gehoord.’ Hij draaide zijn hoofd naar Edu toe. […]

Zelfs dit lieflijke, voor een deel door mensenhanden getemde landschap had iets verontrustends. De steeds wisselende bewolking en onophoudelijke wind schenen het te doen bewegen. Het licht was nooit hetzelfde, de tinten veranderden telkens. […]

De wouden! Ze brandden op uit de rafelige grijze wolken – rood en oranje, roze en goud… […] Ze wuifden, de bomen; ze wenkten. Ze staken takken uit, als tentakels. Ze wapperden… […] Hij staarde neer op de bewegende bossen. Daar waren de open plekken – zilvergrijs en stil tussen de flakkerende boomkruinen. […]

Prachtig, prachtig was dit bos. Als hij tijd zou hebben Een poosje op één plaats te blijven, zou hij alles zien groeien. Geen plant was er die niet bewoog… Wat voor dieren zouden hier leven? Hij had en nog geen gezien. Of ja… daar… was dat nu een bloem of een vlinder? Oppassen. Hij was bijna gevallen. De grond was drassig. […]
(uit “Torenhoog en Mijlenbreed” van Tonke Dragt)

IK HOOP DAT JE HEBT GENOTEN VAN DE VUURWOUDEN OP VENUS

Tot ziens bij mijn volgende inspiratie-blog!

Volg me op instagram: @EliseEekhoutart